از دهه شصت قرن بیستم، جنبش انقلابی ایتالیا با اندیشه های آنتونیو (تونی) نگری آمیخته گشته است، زیرا او بود که پرچم مبارزه ی طبقاتی و بطریق اولی ضد سرمایه داری در ایتالیا را حفظ می نماید و با سازشکاری سندیکاها و حزب کمونیست ایتالیا که در چارچوب بروکراسی دولت های بورژوازی فعالیت دارند، گسست می کند. آنتونیو نگری در اول اوت ۱۹۳۳ میلادی در شهر پادووا (Padova) در شمال ایتالیا و در نزدیکی “ونیز” دو خانواده ای متولد می شود که مادرش آموزگار و پدرش، بلونیایی (Bologna) که در “پادووا” کارگری می نمود و در ضمن یکی از بنیان گذاران حزب کمونیست ایتایا در اولین کنگره در شهر “لیورنو” (Livoo) بود. آنتونیو نگری ۶ ساله بود که جنگ جهانی دوم برای تقسیم مجدد دنیای سرمایه داری تحت نام جنگ علیه فاشیسم آغاز می گردد و سپس در نوجوانی به نیروهای مذهبی کاتولیک ها ملحق می شود و در سال های ۱۹۵۴ و ۵۵ با پذیرش اندیشه ی برابرطلبانه به حزب کمونیست ایتالیا می پیوندد. او از ابتدای سال های شصت میلادی با رفرمیسم احزاب کمونیستی وداع می کند و با نوشتن “دفترها و یا یادداشت های سرخ” (Quadei Rossi) که به فرانسه مفهوم (Cahiers Rouges) به خود می گیرد، همراه با رفقای خود آنرا در کارخانه های شهرهای پادووا، ونیز، تورینو و نیز میلان توزیع می نمود. آنتونیو نگری از سال ۱۹۶۷ استاد فلسفه حقوق دانشگاه علوم سیاسی پادووا منصوب می گردد و در جنبش دانشجویی ۶۸ شرکت نموده و از این تاریخ است که بسیاری از تغیرات سیاسی در زمینه ی گسترش مبارزه ی طبقاتی و نفی رفرمیسم در وی شکوفا می شود. او بعنوان یک متفکر که در زمینه ی بسیج و سازماندهی سیاسی تبحر داشت، دست به ابتکار دو نیروی مستقل کارگری می نماید که در سراسر ایتالیا، ایده ی عملی وی دنبا, ...ادامه مطلب
عصر ایران- همین پارسال بود که سازمان زیباسازی شهرداری تهران تصویر دکتر احمد تفضلی را به جای محمود تفضلی مترجم کتاب نهرو در نقاط مختلف شهر نصب کرد و اسباب شگفتی بسیار شد.امسال هم به مناسبت روز پزشک تصاویر شماری از پزشکان شهید را انتخاب کردهاند که هر چند اصل ایده خوب است اما ظاهرا نواصولگرایان همچنان از فقدان اطلاعات تاریخی و قلت دانشهای این کار رنج میبرند یا تصور کرده اند مدیریت جهادی یعنی عجله در کار و تبدیل ایده به عمل در کوتاه ترین زمان ممکن ( پول هم البته مهم نیست و گویا مضیقه ای از این حیث نیست) و زحمت مشورت با فردی را که در این زمینه اطلاعاتی داشته باشد به خود نمیدهند. حلقه اصولگرایی رادیکال ایرانی آن قدر تنگ است که به دیگران اعتماد ندارند و بین خودشان هم کسی که با تاریخ انقلاب 57 آشنا باشد لابد کم یافت میشود چون آنها ترجیح میدهند انقلاب را از سال 84 شروع کنند و تازگیها هم از 1400 و به خاطر همین سراغ انقلابیهای قدیمی نمیروند چون اگر آنها انقلابیاند اینها چه میگویند و اگر اینها انقلابی اند آنها لابد ضد انقلاب بودهاند!سوتی یا گاف جدید مربوط به شرح عکس مرحوم دکتر مرتضی لبافینژاد است نه خود عکس چون در این فقره مثل عکس تفضلیها جا به جا نیست ولی تاریخ اعدام را 24 دی 1366 ذکر کردهاند! با این وصف مکث ما بر عکس مکث بر عکسی است که در آن شرح زیباسازی هم هست! احتمالا آن قدر انقلاب در انقلاب در انقلاب کردهاند که خیال کردهاند بعد از 57 هر سال انقلاب میشده و سال 66 هم انقلاب بوده منتها ساواک در سال ۶۶چه کاره است؟! ساواک را که بختیار منحل کرد و به 22 بهمن 57 هم نکشید. اعدام دکتر لبافینژاد هم در بهمن 54 رخ داده و چه ربطی به دی 66 دارد؟! بعد از پیروزی انقلاب اس, ...ادامه مطلب